Platforma porozumienia dla klimatu i czystej energii

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 25, kwiecień 2022 12:57

Trzy dni, 33 debaty, setki ekspertów, miliony widzów i międzynarodowe panele – tak wyglądał tegoroczny Szczyt Klimatyczny TOGETAIR 2022. Uczestnicy debat szukali odpowiedzi na pytanie, na czym oprzeć niezależną politykę energetyczną Unii Europejskiej oraz zbudować lepszą przyszłość klimatyczną. Rosyjska inwazja na Ukrainę powoduje konieczność rewizji dotychczasowej polityki energetycznej w Europie. Jak w nowej rzeczywistości można utrzymać wyznaczone wcześniej cele klimatyczne?

TOGETAIR 2022 odbył się w dniach 20–22 kwietnia br. w Bibliotece Uniwersytetu Warszawskiego oraz online. Kongres, realizowany w formule hybrydowej, można było obejrzeć na głównych stronach www.togetair.eu/partnerzy, a także w mediach społecznościowych (nagrania debat są obecnie dostępne na YouTube na kanałach TOGETAIR1 i TOGETAIR2). Organizatorzy kongresu zaprosili do udziału przedstawicieli ministerstw, samorządy w randze marszałków, przedstawicieli spółek skarbu państwa, organizacji pozarządowych, koncernów międzynarodowych oraz mniejszych firm zaangażowanych w ochronę klimatu. TOGETAIR otrzymał patronat Przewodniczącej Parlamentu Europejskiego Roberty Metsoli.

Debaty dotyczyły palących współczesnych problemów, jak drożyzna i ubóstwo energetyczne, energia jądrowa, sposoby przesyłu i magazynowania energii. Zostały też poruszone problemy i szanse zeroemisyjnej mobilności, wyzwania dla współczesnego rolnictwa oraz gospodarki odpadami, a także tego, jak algorytmy i nowe technologie mogą wesprzeć ochronę środowiska i klimatu.

W ramach kongresu zostały wypracowane 10 postulatów, które mają na celu połączyć starania o klimat i o bezpieczeństwo: energetyczne, gospodarcze oraz polityczne:

1. Wojna w Ukrainie nie może zatrzymać transformacji: trzeba przyspieszyć odejście od paliw kopalnych i zlikwidować uzależnienie Europy od ich importu z Rosji.
2. Przeciwdziałanie zmianie klimatu potrzebne jest tu i teraz: działania zaradcze podjęte za dekadę lub dwie nie powstrzymają “reakcji łańcuchowej” przyrody. Grożą nam nieodwracalne, negatywne skutki działań człowieka.
3. Należy przygotować mieszkańców i konsumentów na nieuchronne koszty transformacji energetycznej i wdrożyć programy osłonowe dla tych, których najbardziej dotkną krótkofalowe konsekwencje wdrożenia Europejskiego Zielonego Ładu. Dużą rolę odegrają tu środki unijne, w tym taryfa ulgowa w okresie przejściowym, która jest konieczna w perspektywie zagrożeń dla bezpieczeństwa energetycznego.
4. Nie ma możliwości powrotu do węgla. Gaz nie będzie mógł spełniać roli paliwa przejściowego w zakresie, jaki planowano. Konieczne jest podjęcie działań nad większym wykorzystaniem alternatyw: wiatru, wody i słońca a także magazynów energii, wodoru, a nawet paliw alternatywnych: biomasy czy RDF.
5. Przyspieszenie dekarbonizacji gospodarki musi łączyć się z derusyfikacją i dywersyfikacją dostaw, szerszym otwarciem na źródła odnawialne i odważnymi decyzjami inwestycyjnymi Unii i państw członkowskich.
6. Atom – zarówno wielko jak i małoskalowy – jest optymalnym źródłem zabezpieczającym pewność dostaw energii. Dążenie do realizacji harmonogramu polskiego programu jądrowego i uruchomienia pierwszej polskiej elektrowni wielkoskalowej w 2033 r. powinno być bezwzględnym priorytetem państwa.
7. Konieczne jest przyspieszenie rozwoju energetyki wiatrowej onshore i offshore. Należy rozważyć rozszerzenie potencjału offshore z planowanych 11 GW do nawet 30 GW mocy zainstalowanej.
8. Konieczne jest stworzenie strategii rozwoju ciepłownictwa: pozostawienie branży samej sobie, w świetle ograniczonych możliwości inwestycyjnych samorządów, może oznaczać faktyczną likwidację kluczowej z punktu widzenia neutralności klimatycznej branży.
9. Warto , czyli tzw. windfall profits: przychody należy przeznaczyć na rozwój technologii odnawialnych.
10. Należy usprawnić postępowania administracyjne i ukrócić procesy inwestycyjne dotyczące budowy infrastruktury kluczowej dla zapewnienia bezpieczeństwa energetycznego i wdrożenia Gospodarki Obiegu Zamkniętego. Dzisiejsze procedury uzyskiwania decyzji środowiskowych i wydolność urzędów je wydających nieszczęśliwie blokują wiele niezbędnych inwestycji, co grozi nam niepotrzebnymi opóźnieniami w modernizacji kluczowych sektorów gospodarki.

Źródło: FUNDACJA CZYSTE POWIETRZE